De Olympische Spelen staan voor de deur. De verwachting is dat TEAM NL de grootste medailleoogst ooit zal behalen. Dit is geen geringe opgave; in Tokio 2021 bleef de teller steken op een recordaantal van 36 medailles. Aan judoka Tornike Tsjakadoea zal het niet liggen. Hij is op dit moment nog volop in voorbereiding op de Olympische Spelen. En hoe. Naast zijn reguliere trainingen op Sportcentrum Papendal traint hij bij Dakbedekkingsbedrijf MASTUM in Waddinxveen, dat hem ook nog eens financieel ondersteunt. Nee, hij neemt geen dakrollen in een armklem of een pak isolatieplaten in een schouderworp. Hij maakt gebruik van de sportruimte die MASTUM heeft ingericht. Compleet toegerust met fitness- en cardioapparatuur. “Daar ben ik heel blij mee. Het doet niet voor een sportschool onder”, zegt Tornike.

Dat kan zijn, maar een sportschool bij een dakbedekkingsbedrijf? Tornike legt uit: “De twee zonen van directeur Rien van Harten van MASTUM, Matthijs en Jochem, zijn beiden judoka’s. Matthijs is gestopt met judo en werkt nu bij MASTUM. Veel samen opgetrokken. We reisden samen naar wedstrijden. De 20-jarige Jochem judoot nog steeds. Ook op topniveau.”

Georgisch bloed met Friese achtergrond

Tornike is in 1996 is geboren in Leeuwarden. Het werd geen Douwe, Hidde of Hylke. “Nee, ik heb Georgische ouders”. Dat verklaart ook zijn judo-achtergrond. Georgië is een groot judoland. Nog voordat hij één voet op de tatami zette, had zijn vader, zelf judoleraar, al door dat er een talent in zijn zoon schuilde. Tornike dacht er zelf aanvankelijk anders over. Judois hem met de paplepel ingegoten. Tornike hoefde alleen nog maar toe te happen. “Dat heeft wel even geduurd. In de beginjaren had ik voldoende aan mijn talent. Ik kwam daar mee weg. Maar naarmate de tegenstand zwaarder werd, bleken er ook andere krachten aangeboord te moeten worden. De ommekeer kwam eigenlijk toen ik naar de senioren ging. Het ging allemaal niet meer vanzelf. Wil je de top bereiken in judo, dan worden discipline en mentale weerbaarheid steeds belangrijker. Daarin ben ik gegroeid. Belangrijk in aanloop naar Parijs.”

Nét geen brons in Tokyo

In 2021 deed Tornike in de klasse tot 60 kilogram al eens mee aan de Olympische Spelen in Tokyo. Hij kwam ver. Heel ver, maar verloor helaas de strijd om brons. Tornike: “De teleurstelling was groot. Het heeft me wel een jaar gekost om hier overheen te komen. Het kostte me daarna moeite om me te motiveren. Je traint dag in dag uit. Als topsporter breng je veel offers. Geen feestjes, je moet op gewicht blijven en heel goed op je eetpatroon letten, je moet zeer gedisciplineerd zijn om elke dag te trainen, vroeg naar bed. Uren, dagen, maanden voorbereidingen zitten in je prestatie. Dan is het zuur als je op een haar na een Olympische medaille mist. Dat is de schaduwkant van topsport. Nét die medaille mislopen, terwijl je zoveel in jezelf hebt geïnvesteerd. Maar als topsporter moet je daar ook mee om kunnen gaan. En gelukkig blijkt de zoete smaak van de overwinning sterker dan de bittere nasmaak van de teleurstelling. Daar doe je het voor. Voor het podium.”

Medaillekandidaat

Dat Tornike tot de medaillekandidaten behoort, heeft hij al bewezen. In 2016 werd hij Europees jeugdkampioen bij de jeugd. Hij veroverde in 2018 goud bij de Grand Prix in Cancun en een jaar later brons bij het grandslamtoernooi in Düsseldorf. Later volgenden nog meer successen. Hij judode voldoende punten bij elkaar om naar de Olympische Spelen afgevaardigd te kunnen worden. Over zijn kansen straks in Parijs zegt hij: “Ik ben mentaal sterker geworden. Recent heb ik nog de wereldkampioen verslagen. Ik weet dat ik het kan. Ouder, wijzer en ik heb meer ervaring in vergelijking met Tokyo. Ik wil minimaal op het podium staan. Daar is de focus op gericht.”

Mooie kanten

Een smal blikveld kenmerkt de topsporter. Er moet zo weinig mogelijk ruimte zijn voor afleiding. Er is maar één doel: de volgende overwinning. Toch staat Tornike zichzelf toe om ook te genieten van allerlei randverschijnselen: “Die focus is natuurlijk het allerbelangrijkste. Volharden. De dagelijkse routine gedisciplineerd blijven volgen. Daarnaast kan ik ook wel genieten van het reizen bijvoorbeeld. Je moet oog hebben voor de mooie kanten. Als tegenwicht van de ijzeren discipline die nodig is om je doel te bereiken. Daar leer ik ook veel van. Topsport is een bedrijf. Je eigen bedrijf. Je doet er alles voor om dat bedrijf zo succesvol mogelijk te laten zijn. Je investeert erin, maar je leert ook met tegenslag omgaan. Dat vormt je. Niet alleen als judoka. Ook als mens.”